"Żywność, która leczy. Terapia żywieniowa św. Hildegardy z Bingen" Dr Wighard Strehlow

Książka wzbudziła we mnie wiele kontrowersji i po przeczytaniu kilku stron traktowałam kolejne wpisy z przymrużeniem oka, ale ujęło mnie kilka fragmentów, które pozwolę sobie zacytować:

"Najlepszym uzdrowiskiem (...) jest kuchnia prowadzona z wyczuciem, starannością i miłością." - s. 9.

Myślę, że sama kuchnia oparta o wegetarianizm czy weganizm i produkty organiczne nie jest w pełni "zdrową", gdy nie zawieraistotnego składnika, jakim są nasze optymistyczne myśli. Brzmi dziwacznie, wiem, ale zastanówmy się chwilę. Dlaczego tak ważne jest, żeby jeść przy stole, nie w pośpiechu, nie w stresie, nie w gniewie z zaciśniętym żołądkiem, danie podane przez nieuprzejmego kelnera, rozzłoszczoną żonę? Od razu przychodzi mi na myśl wpis z książki "Nakarmić duszę" Joli Słomy i Mirka Trymbulaka, że "nasze myśli mają wpływ na efekt naszych działań" *. Przygotowywane w napięciu i gniewie posiłki mogą zaszkodzić (!). Kuchnia jako nie tylko miejsce przygotowywania posiłków, ale rozumiana szerzej jako proces od wzrostu rośliny, jej zakupu, przetworzenia, umieszczenia na talerzu, podaniu, spożyciu, atmosferze towarzyszącej tym zabiegom i myślom osób zajmujących się poszczególnymi jego etapami. Wyczucie smaku, doboru składników, ich ilość, przyprawy i zioła, czas pieczenia, smażenia, gotowania et cetera. Staranność jaką podziwiam u sprawujących rytuał parzenia herbaty. I wreszcie miłość, bez której nic nie miałoby znaczenia w naszym życiu.

* - Nakarmić duszę, J. Słoma, M. Trymbulak, Gdańsk 2003, p. 263.

Dawni Grecy i Rzymianie odżywiali się prosto i skromni: owoce, warzywa z kaszą z pełnego przemiału. - zob. s. 9.

"Szkoły filozoficzne Diogenesa, Pitagorasa i Arystotelesa zalecały prostą, zdrową dietę na bazie owoców i warzyw, kaszy i chleba ze zbóż, które kryją w sobie siły wspomagajace zdrowie." - s. 10.